22 Ιουλ 2014

Αν ήμασταν 11.000.000 κουτάβια!

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Παρακολουθώ με κομμένη ….. την ανάσα την ανάρτηση σ’ taxalia τη σχετική με τον ανεγκέφαλο τρόμπα που σκότωσε εν ψυχρώ το κουταβάκι που του χάλαγε τη μόστρα του μαγαζιού. Σταμάτησα ....
στα 165 σχόλια κάτω από την ανάρτηση. Μακράν πρώτη σχολιασμένη ανάρτηση εκείνη με τους κυνηγούς που έβγαλαν μία selfie πάνω από το ματωμένο αγριογούρουνο που είχαν σκοτώσει. 258 σχόλια.
Ο αποτρόπαιος θάνατος του κουταβιού προκάλεσε, λέει, παγκόσμια κατακραυγή. Έγιναν και διαδηλώσεις κατά της φρικτής πράξης. Με πλακάτ και συνθήματα. Πολύς κόσμος. [ΣΗΜ: η φιλόζωος κ. Ζαρούλια δεν μετέσχε, επειδή δεν της επιτρέπεται να εξέλθει της οικίας της, παρά μόνον για να μεταβεί στη Βουλή].
Αν εμείς οι Έλληνες ήμασταν κουτάβια, είμαι βέβαιος ότι όλος ο πλανήτης θα ξεσηκωνόταν για την κατάσταση που βιώνουμε. Θα μας προστάτευε επαρκώς ο νόμος 4039/2012 που ψήφισαν αυτοί που ψήφισαν τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Δεν ήταν μνημονιακό προαπαιτούμενο ο νόμος αυτός, αλλά επιταγή της ΕΕ, προς Οδηγία της οποίας έπρεπε να συμμορφωθούμε. Εν μέσω μνημονιακού νομοθετικού παραληρήματος βρήκαν χρόνο τα ζώα να ασχοληθούν και με τα ζώα. [Ειρωνεία: 4039 ο νόμος προστασίας των ζώων, 4093 το Μνημόνιο ΙΙ καταστροφής των ανθρώπων].`

Γράφω τούτο το αρθρίδιο με πίκρα. Και τούτο, διότι διαβάζω στο ίδιο ιστολόγιο πολλά ενδιαφέροντα και σοβαρά άρθρα, αλλά δεν διαβάζω σχόλια κάτω από αυτά. Ούτε έναν προβληματισμό.
Δεν είμαστε, όμως, κουτάβια. Απροστάτευτοι είμαστε, αλλ’ όχι κουτάβια. Γι’ αυτό και οι τραπεζίτες και οι λακέδες τους οι Ταμήλοι δεν νοιώθουν την ίδια συγκίνηση, τον ίδιον οίκτο που ένοιωσαν, όταν άκουσαν για τον θάνατο του κουταβιού και είδαν την εικόνα του καθώς κειτόταν άψυχο.
Να μη μιλήσω για τη Γάζα, ούτε για τα χιλιάδες θύματα των «αυθόρμητων» επαναστάσεων των βαρέως οπλισμένων ορδών στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη και αλλαχού.
Αν ήμασταν κουτάβια, θα μας αγκάλιαζε όλος ο κόσμος με αγάπη. Δεν θα είχαμε 6.000 αυτόχειρες ούτε 30.000 απόπειρες αυτοκτονίας, ούτε άστεγους, ούτε πεινασμένους. Δεν θα είχαμε τρομοκράτες, ούτε φασίστες, ούτε δημοκράτες, ούτε φιλελεύθερους, ούτε τραπεζίτες, ούτε αγανακτισμένους ασφαλώς. Για το αν θα είχαμε χορτάτους κεντροαριστερούς του σοσιαλισμού, της προόδου και των μεταρρυθμίσεων, αλλά και δεξιούς πατριώτες της πλάκας δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά! Και τούτο, διότι κάπου δίπλα στα κουτάβια κόβουν βόλτες και κομματόσκυλα.

Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη