κρατά το μαχαίρι και ετοιμάζεται να την "μοιράσει" κρατώντας την μερίδα του λέοντος για τον εαυτό του και ένα μικρό υπόλοιπο για την αδελφή του.
Τότε εμφανίζεται η μαμά τους και ορίζει:
"Δεν με νοιάζει ποιος θα κόψει το εναπομείναν κομμάτι της πίτας σε δύο μέρη, αλλά όποιος το κάνει παρέχει το δικαίωμα στον άλλον να διαλέξει ποιο από τα δύο θέλει". (Εντάξει, δεν μίλησε ακριβώς με αυτή τη γλώσσα αλλά κάπως αντίστοιχα).
Μαντέψτε τώρα το αγόρι πως θα χωρίσει και θα κόψει την πίτα!
Προφανώς μέχρι και το τελευταίο ψίχουλο θα προσπαθήσει να το μοιράσει επακριβώς. (Αυτή είναι η Σολομώντειος τακτική).
Αυτό, διότι το πρόβλημα διανομής μετατοπίστηκε από πρόβλημα διαμάχης μεταξύ τους σε προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος.
Στην παραπάνω ιστορία αποτυπώνεται επακριβώς η κατάσταση στην Ελλάδα με την (κάθε) κυβέρνηση όμως (ως μαμά) αντί να ορίζει κανόνες δίκαιης διανομής, να ενθαρρύνει εάν είναι δυνατόν το (δυνατότερο) αγόρι να "σφάξει" την αδελφή του, ώστε να πάρει ολόκληρο το κομμάτι της πίτας.
Πέραν τούτου, όμως η μαμά έχει ενδεχομένως και μία άλλη δυνατότητα: να φτιάξει μία μεγαλύτερη πίτα ή δύο και εάν δεν δύναται να ενθαρρύνει τα παιδιά της να βγουν στο δάσος να μαζέψουν βατόμουρα (προσοχή, όχι μανιτάρια)! Έστω να τα "ξεγελάσει" με το να τους προκαλέσει το ενδιαφέρον για ένα παιγνίδι, όπως τα παπάκια της φωτογραφίας.
Το πλέον ανήθικο σε κάθε περίπτωση είναι να εντείνει τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Διότι στο τέλος το πιθανότερο είναι το κομμάτι πίτας να βρεθεί ανάποδα στο πάτωμα και να το φάνε τα μυρμήγκια.
Μία τελευταία παρατήρηση: δεν είναι ίδιες οι ανάγκες όλων των ανθρώπων. Το κορίτσι ίσως πιο μικρό και λεπτεπίλεπτο να χρειάζεται πραγματικά πολύ λιγότερη ποσότητα από το πιο εύσωμο αγόρι. Η ισοκατανομή δεν αποτελεί κατ' ανάγκην την σωστή προσέγγιση. Αλλά η επιβολή της σίγουρα δεν είναι δικαιοσύνη.
Κάθε πρόβλημα ή προκύπτον θέμα υποδεικνύει το ίδιο την μέθοδο επίλυσης του. Είναι ζήτημα οπτικής γωνίας σε συνδυασμό με ήθος. Όλα τα υπόλοιπα είναι χωρίς νόημα.
Η μαμά διαπαιδαγωγεί τα παιδιά ανάλογα με το ήθος της.
Οι κυβερνήσεις (μαμάδες) στην Ελλάδα ασκούν ακριβώς αυτό το είδος διαπαιδαγώγησης και τώρα εισπράττουν τις συμπεριφορές των ανάγωγων παιδιών τους και μαζί καταστρέφεται η οικογένεια και το σπίτι.
http://cohen.gr/new/articles/social-politics/4158-2016-05-31-11-47-16
